ورود شانه دار و اثرات آن در فرصتها و چالشهای پرورش ماهی در قفس در دریای خزر

دریای خزر محل زیست گونه­ ها و گروه­های مختلفی از آبزیان از جمله پلانکتون­ها تا ماهیان است که مورد بهره­برداری قرار می­گیرند، متاسفانه در طی دهه گذشته این دریا با ورود و انتشار سریع برخی از گونه­های غیربومی نظیر شانه­دار Mnemiopsis leidyi ، سبب تغییرات عمده­ای در این دریا شده­است. بیشترین میزان زیتوده شانه­دار در فصل تابستان با درجه حرارت ۳۰-۲۵ درجه سانتی­گراد و بیشترین میزان تراکم شانه­دار نیز در فصل پائیز و کمترین میزان آن در دمای ۱۰-۸ درجه سانتیگراد مشاهده می­شود. توزیع فراوانی طولی شانه­دار بیانگر این است در حالی­که ۸۳٪ جمعیت آن از موجودات لاروی و نابالغ تشکیل شده­اند، تنها کمتر از ۱۷٪ متعلق به گروه بالغین شانه­دار می­باشد. بر اساس مطالعات غذای اصلی شانه­دار در دریای خزر مراحل ناپلیوسی (نوازدی)، copepodites  و بالغین گونه A. tonsa (۶۶٪)  و لارو دو کفه­ای­ها (۱۳٪) است. از طرفی، گرایش به ماهیان جهت  پرورش در آب­های لب­شور و شور ﮔﺴﺘﺮش یافته و در بین ماهیان پرورشی ماهی آزاد اقیانوس اطلس با ۵۱ درصد و ماهی قزل­آلای رنگین کمان با ۹ درصد در دنیا از مهمترین ماهیان برای پرورش ماهی در محیط قفس محسوب می­گردند.