رضا صفری

تأثیر نانو کامپوزیت آب پنیر تغلیظ شده حاوی عصاره گیاه مرزنجوش (Origanu vulgare L.) بر رفتار Staphylococcus aureus در فیله ماهی فیتوفاگ(Hypophthalmichthys molitrix) نگهداری شده در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد

نویسندگان: رضا صفری
/در /توسط

در این مطالعه تأثیر نانوکامپوزیت تهیه شده از آب پنیر تغلیظ شده و عصاره گیاه مرزنجوش بر رفتار استافیلوکوکوس اورئوس تلقیح شده به فیله ماهی فیتوفاگ مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل نمونه شاهد (بدون ماده نگهدارنده)، عصاره مرزنجوش (۵/۰درصد) و تیمار ترکیبی (نانوکامپوزیت آب پنیر و عصاره مرزنجوش ۵/۰) بوده و تغییرات رشد استافیلوکوکوس اورئوس (تلقیح اولیه = لوگ ۳) در فیله‌های ماهی فیتوفاگ نگهداری شده در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد، در غالب ۳ تکرار و زمان‌های صفر، ۳، ۶، ۹ و ۱۲ روز مورد آزمایش قرار گرفت. جهت شمارش این باکتری از محیط کشت برد پارکر آگار استفاده شده و رشد کلنی‌های سیاه با هاله شفاف تائید کننده استافیلوکوکوس اورئوس بود. نتایج آزمایشات نشان داد که تیمار حاوی ۵/۰ درصد عصاره مرزنجوش و همچنین ترکیب غلظت ۵/۰ درصد آن با آب پنیر باعث کاهش روند رشد استافیلوکوکوس اورئوس شده و نتایج حاصله نیز دارای اختلاف معنی‌دار با تیمار شاهد بوده است. بدین ترتیب که لوگ باکتری در تیمارهای شاهد، عصاره ۵/۰ درصد مرزنجوش و تیمارهای ترکیبی در زمان صفر به ترتیب ۰۹/۳، ۱۱/۳ و ۰۶/۳ واحد تشکیل‌دهنده کلنی در هر گرم از فیله بوده که در روز ۱۲‌به ۸۷/۶، ۳۵/۴ و ۷۵/۳ تغییر داشته‌است. بین تیمارهای حاوی عصاره ۵/۰ درصد و تیمارهای ترکیبی هیچ‌گونه اختلاف معنی‌دار وجود نداشته است. نتیجه‌گیری نهایی نشان داد که به هنگام استفاده از نانوکامپوزیت آب پنیر و عصاره گیاه مرزنجوش، رشد صعودی باکتری‌های بیماری‌زای فرصت‌طلب نظیر استافیلوکوکوس اورئوس بطور معنی‌داری کاهش داشته هرچند که در تیمار دارای عصاره، این روند نیز مشاهده شده ولی با این وجود جهت حفظ و پایداری بیشتر عصاره نیاز به استفاده از فیلم و یا پوشش‌های خوراکی بوده و استفاده از آنها به فرم نانوکامپوزیت باعث افزایش اثرات ضدباکتریایی عصاره می‌شود.



دریافت نسخه PDF
مریم شاپوری

شناسایی و تنوع گونه ای شاخه کلروفیتا در تالاب انزلی در فصل بهار و پاییز

نویسندگان: مائده شرافت، مریم شاپوری، غلامحسین وثوقی، فاطمه سادات تهامی
/در /توسط

این تحقیق به­ منظور شناسایی، تعیین تنوع گونه‌ای و پراکنش شاخه کلروفیتا طی ۲ فصل بهار و پائیز در ۵ ایستگاه (موج­شکن، نهنگ روگا، هنده­ خاله، سیاه درویشان، آبکنار) در تالاب انزلی انجام پذیرفت. نمونه­ های آب پس از جمع­آوری بوسیله لوله p.v.c، جهت بررسی، تثبیت و به آزمایشگاه انتقال یافتند. در این مطالعه دما، شوری ،pH، Ec ، اکسیژن محلول، شفافیت و شوری نیز تعیین شدند. شاخص‌های زیستی یکنواختی و تنوع همچنین محاسبه شدند. طبق بررسی انجام شده میانگین تراکم شاخه کلروفیتا طی دو فصل ۱۰۳× (۳۱۴۱۹ ±  ۳۹۵۸۱۸) سلول در مترمکعب بوده­است. همچنین نتایج نشان داد که تنوع گونه­ای کلروفیتا در خرداد ماه بالاترین میزان را داشته­ است. در این بررسی در مجموع ۴۴ جنس و ۸۱ گونه شناسایی شد. جنس­ های Schroederia  و Mougeotia  به عنوان گونه­ های غالب و مناطق هنده‌خاله و آبکنار غنی‌ترین مناطق فیتوپلانکتونی از نظر تنوع و تراکم هستند. در این تحقیق تغییرات پراکنش، در بین­ دو فصل ناچیز بود. اما با توجه به نتایج بدست آمده میزان تغییرات تنوع متفاوت بوده ­است.



دریافت نسخه PDF
فاطمه سادات تهامی

بررسی سه گروه از ریزجلبک‌ها(Cyanophyta، Chlorophyta وBacillariophyta) در تغذیه بچه ماهیان فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix)

نویسندگان: فاطمه سادات تهامی
/در /توسط

جهت بررسی تغذیه بچه ماهیان فیتوفاگ در استخرهای پرورشی، همزمان با شروع فصل گرما و پرورش بچه ماهیان فیتوفاگ، با هدف شناسایی ترکیب گونه­ای پلانکتونی استخرها و محتویات روده، بچه ماهیان ۶-۳ گرمی از ۳ استخر پرورش ماهیان گرم­آبی واقع در استان مازندران صید شدند و سپس توسط فرمالین فیکس و به آزمایشگاه پلانکتون­شناسی پژوهشکده اکولوژی دریای خزر انتقال داده شدند. طبق مطالعات انجام شده تفاوت­های اساسی در هضم غذایی ماهیان فیلترکننده بر اساس انواع غذاهای ذکر شده در بالا وجود داشته و بیشترین اختلاف در هضم ریزجلبک­های سبز و سبز آبی (سیانوفیتا) قابل رویت است. میانگین حضور گونه­های تغذیه شده در دستگاه گوارش ماهی کپور نقره­ای(ابتدای روده و انتهای روده نشان داده­است که، بیشترین گروه مصرف­شده در دستگاه گوارش مربوط به گروه کلروفیتا بامیانگین ۳۹٫۲ درصد در ابتدای روده ماهیان مورد بررسی و حداکثر ۶۹٫۳ درصد مشاهده شد. این عدد در انتهای روده کپورهای نقره­ای بررسی شده برابر ۳۴٫۹ و حداکثر ۴۶٫۴ درصد دیده شد. در رده­های بعدی برای تغذیه به­ترتیب باسیلاریو فیتا در رده دوم، سیانو فیتا در رده سوم از نظر گروه­های تغذیه ای برای ماهی فیتو فاگ قرار داشتند. در نتیجه پیشنهاد می­گردد که مطالعات بیشتری روی چگونگی کوددهی و نسبت استفاده از کودها در جهت غنی­تر نمودن آب استخر از ریزجلبک­های راحت هضم­تر صورت گیرد تا بتوان بازدهی بیشتری در پرورش ماهیان فیتوفاگ داشت.



دریافت نسخه PDF
نرگس عالیشاه

اثر عصاره هیدروالکلی آلوئه ورا(Aloebrabadensis) بر برخی شاخص های سرمی قزل آلای رنگین‌کمان(Oncorhynchusmykiss)آلوده به ساپرولگنیوزیس

نویسندگان: نرگس عالیشاه ، فرید فیروزبخش، زیبنده محرابی ، زهرا عرب بالا جلینی، علی گنجیان خناری
/در /توسط

این مطالعه با هدف کاربرد عصاره هیدرو الکلی آلوئه ورا درکنترل بیماری ساپرولگنیوزیس و بررسی تاثیر آن برفراسنجه های
بیوشیمیایی سرم قزل آلای رنگینکمان آلوده شده با ساپرولگنیا پارازتیکا انجام شد. ١٨٠ قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با
٢٢ گرم در ۶ تیمار آزمایشی بهطور تصادفی تقسیم بندی شدند. گروه های آزمایشی ابتدا با فلس برداری از ±٠/ میانگین وزن ٢٧
٣زئوسپور در هر لیتر ) به مدت ۴ × ناحیه ساقه دمی مستعد بیماری شده و سپس با زئوسپور ساپرولگنیا پارازیتیکا (بادوز ١٠۵
١۵٠ و ،١٠٠ ، ساعت حمام داده شدند. ماهیان پس از آلودهسازی در تانک های ١٠٠ لیتری قرار گرفته و چهار تیمار به ترتیب ۵٠
٢٠٠ میلی گرم بر لیتر عصاره هیدرو الکلی آلوئه ورا روزانه به مدت ١ ساعت در طول ١ هفته دریافت کردند . در پایان یک هفته
حمام با عصارهی هیدروالکلی آلوئه ورا (هفته اول) و یک هفته پس از پایان حمام دهی(هفته دوم)، فراسنجههای بیوشیمیایی سرم
(آلبومین، گلبولین و توتال پروتئین) در تمامی تیمارها بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد میزان ١٠٠ میلیگرم بر لیتر عصاره
هیدروالکلی آلوئه ورا باعث افزایش معنی دار فراسنجههای بیوشیمیایی سرم ماهی قزل آلای رنگین کمان مبتلا به ساپرولگنیوزیس
از این رو استفاده از عصاره هیدروالکلی آلوئه ورا با دوز ١٠٠ میلیگرم بر لیتر با روش حمامدرمانی جهت بهبود .(P<٠/ می شود( ٠۵
شاخصهای خونشناسی و ایمنی و همچنین کنترل ساپرولگنیوز در ماهی قزل آلای رنگین کمان توصیه میگردد.



دریافت نسخه PDF
محمدرضا ذاکری مهر

بررسی تنوع گونه ای فیتوپلانکتون های دریاچه الیمالات

نویسندگان: محمدرضا ذاکری مهر1، رقیه اسکوئیان1 *، علی گنجیان خناری 2،3
/در /توسط

با توجه به سهم عمده غذاهای دریایی در سلامت انسان و نیز توسعه صنعت پرورش آبزیان در کشور، نیاز به منبع تغذیه‌ای مفید، سالم و در عین حال کم­هزینه برای لاروها و نوزادان آبزیانی نظیر میگو و ماهی روز به­روز افزایش می­یابد. بررسی منابع تغذیه‌ای مفید برای افزایش هر چه بیشتر تعداد زئوپلانکتون، ناگزیر به انجام بررسی­ها و مطالعات آزمایشگاهی بر روی سویه­های جلبک­های تک­سلولی به­عنوان فیتوپلانکتون که منابع مهم، کارآمد و ارزانی در تغذیه زئوپلانکتون می­باشند می­انجامد. زیرا جلبک­های تک­سلولی به­عنوان تولیدکنندگان مواد آلی در حیات اکوسیستم­های آبی و تداوم زنجیره­های غذایی نقش اساسی دارند، لذا بر این اساس در این پژوهش به بررسی تنوع گونه­ای فیتوپلانکتون­های دریچه الیمالات پرداخته شده­است. نمونه­برداری در دریاچه الیمالات واقع در شهرستان نور در سال ۱۳۹۶ انجام شد. در این پژوهش ۶۸ گونه فیتوپلانکتون در ۵ شاخه و ۳۷ جنس شناسایی شدند. شاخه­های کلروفیتا(Chlorophyta) با ۲۹ گونه، باسیلاریوفیتا ( Bacillariophyta) با ۲۲ گونه، اوگلنوفیتا (Euglenophyta) با ۹ گونه، سیانوفیتا (Cyanophyta) با ۵ گونه و پیروفیتا (Pyrrophyta) با ۳ گونه به­ترتیب از بیشترین تا کمترین تنوع گونه­ای برخوردار بوده ­اند. شاخه باسیلاریوفیتا با درصد تراکم ۲۲/۴۸ % و گونه  سیکلوتلا(Cyclotella sp.) با  تراکم ۸/۱۰۲۲ ( میلیون سلول در مترمکعب) از بالاترین شاخص غالبیت برخوردار بوده­ اند.



دریافت نسخه PDF